Bir süredir şeker hamuru, kurabiye, çiçek, kurs derken şeker hamurundan pastanın sırası gelmişti. Tabii hafta sonu çocuklarla yapılacak bir faaliyet olmadığını ancak şimdi oturunca anladım. Ama onlar için çok büyük bir eğlence oldu. Ne yapalım, nasıl yapalım, onu kes, bunu yapıştır derken neredeyse tam gün pastayla uğraştık. Pastanın temasını belirlemek bile bayağı uzun sürdü. Hiç kutlamasak da yaklaşan Sevgililer Günü imdadımıza yetişti. Ve başladık çalışmaya. Kızım kalp ve çiçek yapsak nereye, nasıl yapsak diye düşünürken oğlumun tek derdi hamuru kesmek ve yapıştırmaktı. Bense kalkıştığım işten dolayı biraz pişman. Bizde iş birliği yapılınca işler normalinden daha uzun sürüyor nedense. Babamız geldiğinde pastamız henüz bitmemişti. Ama sürprizimizi yaptık. Ve pastamızı bitirdik. Şu anda yorgunum ama çok da mutluyum. Tadına bakamasak da çok güzel bir şey ortaya çıkardığımızı düşünüyorum. Ne dersiniz?
Bu arada herkesin Sevgililer Günü kutlu olsun. Sevgiyle kalın...
Güzel uğraşlarınızın sonun da ortaya harika bir sevgi pastası çıkmış.Ellerinize emeklerinize sağlık canım.Sizlerinde sevgi gününüz ve her gününüz kutlu mutlu geçsin:)
YanıtlaSilSevgiler...
Çok teşekkür ederim Seval. Evet çok uğraşmışız ama yorgunluk geçici güzellikler kalıcı. Biz nasıl çocukluğumuzun her anını hatırlıyorsak. Onlar da bu anları birer güzel hatıra olarak anarlar inşallah. Sevgiler...
Sil